نوروز در شعر شاعران

مبارک باد عید، آن دردمند بی‌کسی را

که نه کس را مبارکباد گوید نه کس او را

(شیخ بهایی)

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی

از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

(حافظ)

همه ساله بخت تو پیروز باد

همه روزگار تو نوروز باد

(فردوسی)

نوروز رخت دیدم خوش اشک بباریدم

نوروز و چنین باران باریده مبارک باد

(مولوی)

به جشن فریدون و نوروز جم

که شادی سترد از جهان نام غم

(نظامی)

دوست بازآمد و دشمن به مصیبت بنشست

باد نوروز علی رغم خزان بازآمد

(سعدی)

نداند باغ ویران جز زبان باد نوروزی

به قول او کند ایدون همی آباد ویران‌ها

(ناصرخسرو)

آمد نوروز ماه با گل سوری به هم

بادهٔ سوری بگیر، بر گل سوری بچم

(منوچهری)