چند ضرب المثل رایج در روستای عالم کلا لفور

وِشنا رِه خِرِش نَوِنِه خوبه لِه رِ بالش نَوِنِه: آدم گرسنه اهمیتی به خورشت غذا نمی‌دهد و آدم خواب آلود اهمیتی به بالشت نمیدهد.(برای انجام کار بهانه نیاور)                        

 اسب پیغوم پِه جو نَخِرنِه: با پیام فرستادن برای اسب اسب جو نمی خورد.(کار خودت را باید خودت انجام دهی.)

بَپتِه خربزه نصیب شال بُونِه: خربزه رسیده نصیب شغال می شود(چیز خوبی نصیب کسی شده که لیاقتش را نداشته است.)

بینجِ وَر  وَرمِز او خِرنِه: کنار برنج، علف هم آب میخورد(کسی که با چسبانیدن خود به بزرگی برای خودش شهرتی به هم بزند و به این طریق امرار معاش کند.)

پلا احمدِشه فاتحه مَمّدِ: پلوی احمد را می خوری وبرای محمد فاتحه می خوانی!(از کسی که به تو نیکی کرد تشکر نمی کنی ولی از دیگری تشکر می کنی.)