مثل های مازندرانی
سِر چه دونِّه از وشنا چه گِذرنِه
معنی: آدم سیر چه می داند که بر فرد گرسنه چه می گذرد.
کاربرد: آدم سیر چه می داند که بر فرد گرسنه چه می گذرد.
**********************************************************************************************
سیر بَچیِّه ، وِنِه رَجْ دچیّه
معنی: سیر چیده شده و جای پای هم مشخص است.
کاربرد: کاری انجام شده و اثرات آن نیز باقی است، در نتیجه نمی توان منکر شد.
************************************************************************************************
نا نجیب رِ کد خدا ها کِردِنه اول شِه مار دار بَزو
معنی: فرد نالایق را کدخدا کردند اولین نفری که بر دار زد، مادرش بود.
کاربرد: آدم پست، لیاقت پست و مقام بالایی را ندارد که در این صورت حتی به اطرافیان نزدیکش هم رحم نمی کند.
************************************************************************************************
خمیر که شِل بَیِّه ، لاک او پَس دِنِه
معنی: وقتی که خمیر شل شود جای خمیر انگار از خود آب پس می دهد.
کاربرد: خودش بدشانس از همه طرف انگار برایش کم شانسی می آید . یا معنی دیگری نیز دارد: وقتی کار از جایی خراب شد همه طرف بر ضد او نیز حرف می زنند.
************************************************************************************************
کار دل دست کِنِّه چِش بَدیِّه حَظ کِنِّه
معنی: کار دل را باید دست انجام دهد تا چشم با دیدن آن لذت ببرد.
کاربرد: به دیگران دستور کاری را ندادن و خود، آن کار را انجام دادن و از آن لذت بردن.